Segelas duka juga nestapa yang telah tersedia di meja makan
Mengunyah perlahan-lahan
Menjadi gumpalan-gumpalan di dalam rahim ibu
Cinta ialah nyanyian buih-buih embun
Di situ kau letakkan seluruhnya
Memisahkan duka dan bahagia
Menjadi bait-bait rindu
Ialah kau
Secarik kertas dengan tinta merah
Berisi darah dari kisah malam panjang kumbara
Cinta ialah desau angin berangin malam hari
Memuncak pada bibir pantai
Dengan segala luruh hujan
Tengoklah ke belakang
Atau tataplah mata yang sebening lautan
Masuklah ke dalamnya
Kelak ada aku
yang mencintaimu
yang mencintaimu
No comments:
Post a Comment